İnsan özlem ve hasret duygularını içinde barındıran bir varlıktır. Bu özlem bazen eşine, çocuklarına, işine olur. Bazen de maneviyatına yani inancına olur. Müslüman’ın özlemi ise Rabbine ve ona ulaştıran vesilelere olur. İşte bu sebeple Müslümanların kıblesi olan Kâbe’ye özlem duyuyorlardı. Mekke’nin fethi ile bu özlem sona ererken şimdi sıra putperestliğin simgelerini yıkma vaktiydi.
Müslüman bilemelidir ki, zaferler her zaman maddi güçle kazanılmaz. Bu gerçeğe tarihte, insanda şahittir. Bu ifadenin tarihteki en bariz örneklerinden biride Huneyn savaşıdır.
Müslüman düşmana karşı her zaman tedbirli olması gerektiği gibi gelebilecek tehlikeleri bertaraf etmek için gerektiğinde düşmanın başını ezmesi gerekir. Ancak İslam hiçbir topluluğa düşmanca tavır takınmadığı sürece zarar vermez. Eğer ki komşuluk hukukuna riayet varsa, düzene karşı bir başkaldırı söz konusu değilse İslam böyle topluluklara asla zarar vermez.
Hz. Peygamber dediğimizde aklımıza sadakat ve merhamet gelir. Nasıl gelmesin ki, düşmanlarını merhameti ile alt eden bir kahramandı o. Huneyn günü Müslümanlara onun davasına olan sadakati sebebi ile Rabbi zaferi nasip etmiş ve merhameti ile de Taif’i İslam devletinin toprakları arasına katmıştı.
Her Müslüman’ın gücü nispetince tebliğ yapması üzerine farzdır. Bu görev sırasında karşılaşacağımız her zorlukta amel defterimize ecir olarak yazılacaktır. Tebliğ sırasında yaşanan imtihanın en ağırlarını peygamberler yaşamıştır. Nitekim işlediğimiz dersimizde Allah Resulü s.a.v’ in en zor imtihanlarla karşı karşıya kaldığını gördük.
Tebük denilen yer Medine ile Şam arasında bulunan bir vadidir. Bizans İran Sasani devletine galip gelince bu özgüvenle Hıristiyan Arapları ve derebeylerini bir araya getirerek güçlenmekte olan İslam devletini yok etmek üzere hazırlık yaptıkları peygambere ulaşınca diğer savaşların aksine Bizans ile savaşa tutuşulacağını beyan edip hazırlık yapılması emrini verdi.
