2. DERS | PEYGAMBER EFENDİMİZİN ÇOCUKLUĞUNDAN KARELER

Peygamberler elçilik görevi öncesinde de Rabbimiz tarafından korunurlar. Çünkü insanlığa ışık olacak Peygamberlerin geçmişleri ile de insanlığa güven vermeleri gerekir. Bu açıdan Peygamberimizin çocukluğu da bizler için önem arz eder.

Bir önceki dersimizde Peygamberimizin doğumundan bahisle konumuzu bitirmiştik.

Allah Resulü dünyaya geldiğinde onu ilk emzirenler hizmetçileri Ümmü Eymen ve Ebu Leheb'in cariyesi Süveybedir.

Peygamberlik görevi ile kendine en büyük düşmanlığı yapan amcası Ebu Leheb’in rivayetlerde Allah Resulü'nün doğumuna en çok sevinenlerden biri olduğu ve doğum sebebi ile köle azat edip, ziyafet verdiği ifade edilmektedir.

Not: Ümmü Eymen Habeşli bir cariyedir. Allah Resulü s.a.v sonraları onu azat etmiş ve Zeyd İbni Harise ile evlendirmiş onlardan da Üsame Bin Zeyd dünyaya gelmiştir.

Âmine annemiz rüyasında kendisine ilham edilmesi ile adını Muhammed koymuş, Dedesi onun için ziyafet verdiğinde adının neden övülmüş manasındaki Muhammed konulduğunun sorulması üzerine de, onun yerde ve gökte övüleceğini söylemiştir.

Doğumdan kısa bir süre sonra Mekke eşrafının adedi olarak Allah Resulü s.a.v de süt anneye verilmiştir.

Bunun sebebi olarak da Mekke’nin havası çocuklara iyi gelmediğinden daha yüksek ve havadar yer olan Beni Sad yurduna sütanneye verilerek gelişiminin daha iyi olması sağlanma amacı güdülmekteydi.

Beni Sad yurdundan Beni Bekir kabilesine mensup sütanneler Mekke’ye geldiklerinde Allah Resulünün yetim olması sebebi ile onu kimse almak istemedi.

Bindiği bineğinin çok zayıf ve çelimsiz olması sebebi ile geride kalan Halime annemiz geriye boş dönmemek için Abdülmuttalip’in teklifini kabul etmiş Allah Resulü s.a.v de görünce gönlü ona ısınmıştı.

Allah Resulü s.a.v’ i yanlarına alan Halime annemiz Peygamberimizi aldıktan sonra o çelimsiz binek hayvanı bir anda hızlanmış ve kavminin diğer kadınlarını geçmiş ve o günden sonra kıtlık olmasına rağmen Halime annemizin evi bolluk ve berekete kavuşmuş, hayvanları süte, evleri bolluğa gark olmuştur.

Peygamber efendimiz iki yaşını doldurunca Halime annemiz Allah Resulünü Mekke'ye getirmiş ancak Mekke’de salgın olması sebebi ile Âmine annemizin ricaları ile tekrar Peygamberimizi de alarak geri döndüler.

Bir gün koyunları bekledikleri yerde Allah’ın emri ile Hz peygamberin göğsünün yarılması ve Cebrail a.s’ in kalbini çıkarıp pıhtı kan tarafını temizleyip tekrar yerine takması olayı sonrasında Halime annemiz ona bir şey olur korkusu ile onu dört veya beş yaşındayken hiç istemese de Mekke’ye gelip Allah Resulünü  Âmine annemize teslim ettiler.

Cebrail s.a aracılığı ile yapılan bu ameliyat Peygamberlik öncesi o zorlu göreve hazırlığın bir ön hazırlığıydı.

Allah Resulü s.a.v onun içindir ki hiçbir zaman Allah'ın emirlerine aykırı iş yapmamıştır.

Âmine annemiz altı yaşındayken Allah Resulünü de yanına alarak, Ümmü Eymen ile birlikte Medine’de ki dayıları ve babasının mezarını ziyaret etmek için Medine’ye gittiler.

Adiy İbni Neccar yurdunda Dayılarının yanında bir ay kadar kalıp Mekke’ye doğru yola çıktıklarında Ebva köyü yakınlarına geldiklerinde Âmine annemiz hastalanmış ve kısa süre sonra orada vefat etmiştir.

Âmine annemiz vefat etmeden önce son sözleri şöyle olmuştur:

Her diri ölecek, her yeni eskiyecek, her yaşlı dünyadan ayrılıp gidecek, işte ben ölüyorum. Fakat adım ebediyen kalacak, çünkü arkamda hayırlı ve tertemiz bir evlat bırakıyorum.

Âmine annemizin vefatının ardından Ümmü Eymen Allah Resulünü yanına alarak Mekke’ye gelmiş ve onu dedesi Abdülmuttalip'e teslim etmiştir.

Abdulmuttalip çok heybetli bir kimse olmasına rağmen Allah Resulünü çok sever, yanından bir an bile ayrılmasına katlanamazdı. Çünkü onda büyük alametleri görmüş ve onun ileride çok büyük bir görevi üstleneceğini sezmekteydi.

Kaçınılmaz mukadderat dedesi Abdulmuttalip’e ulaşmış ve Allah Resulü sekiz yaşındayken vefat etmiştir. Vefat etmeden önce de imkânları az olsa da yumuşak huylu olması sebebi ile torununu amcası Ebu talip'e teslim etmişti.

Geç yaşında olmalarına rağmen hem babası hem de annesine vefat etmesinin manevi olarak çok büyük manalar ifade etmekteydi. Bunların ne olduğunu da konumuzun sonunda ifade edeceğiz.

Ana ve baba acısı üzerine birde dede acısı Allah Resulüne ağır gelse de Rabbimiz onu zorlu bir göreve hazırlıyordu.

Amcasına hizmet etmek için koyun çobanlığı yapan Allah Resulü böylelikle Peygamber mesleği olan bir mesleği icra ediyordu.

 Çünkü çobanlık mesleği insana kazandırdığı çok güzel hasletler vardı!

Bu hasletler nelerdi?

Tevazu: Dağda, bayırda kendi ile baş başa kalan insan kibrini yenip tevazu sahibi olmasına vesile olur.

 Cesaret:  Yırtıcı hayvanlarla karşı karşıya kalan çoban sürüsünü korumak adına öne atılıp mücadele vermesi cesaret duygularını geliştirir.

 Şefkat ve merhamet:  Koyunların her biri ile ilgilenip onların daha verim olması için onlara merhamet kanadını indirmesine sebep olur.

Alın teri ile kazanma: Elinin emeği ile kazanmanın güzelliğini fark etmeye vesile olması

Çobanlığın yanı sıra Allah Resulü s.a.v amcası Ebu talip ile Şam tarafına iki sefer ticaret için giderek hem ticaretin inceliklerini öğrenmiş, hem de farklı insanları tanıyarak davranış biçimlerini gözleme imkânı yakalamıştır.

Rabbimiz Peygamberleri tebliğ görevi öncesinde de koruduğundan bahsetmiştik. Bunun bir örneği olarak da Allah Resulü s.a.v’ in Mekke'de yapılan şenliklere katılmak isteyerek koyunları arkadaşlarına emanet ederek yola çıktığı iki seferinde de yolda uyuya kalmış ve böylelikle şenliklere katılma imkânı bulamaması da Rabbimizin korumasının bir göstergesidir.

Genç yaşlarında Kureyş ile kinane ve Hevazin kabileleri arasında gerçekleşen ficar savaşlarında savaşa katılmamış böylelikle kan ve gözyaşından uzak olmuştur.

Bunun yanında zulümlere karşı amcası Zübeyir İbni Muttalib'in  başını çektiği erdemliler hareketi olan Hilfü'l-fudûlcemiyeti'ne katılmış ve yapılan sözleşmenin altına imza atarak zulme karşı mazlumun yanında olmanın gerekliliğini daha o günden ortaya koymuştur.

İBRETLER:

• Sevdiklerini peş peşe kaybeden Allah Resulünün en büyük dayanağı Allah Olmuştur. Çünkü Allah sevgisi en büyük sevgidir başka ortak kabul etmez.
• Nefsi arındırmanın bir yolu olan çobanlık mesleğini icra ederek en zorlu imtihan olan nefis terbiyesini edinerek peygamberliğe hazırlanmıştır. Çünkü nefsini arındırmaya hak yolda yaya kalır.
•  Her mümin mazlumun yanında zalimin karşısında olmak zorundadır