45.DERS | TAİF KUŞATMASI

Değerli kardeşlerim:

Müslüman düşmana karşı her zaman tedbirli olması gerektiği gibi gelebilecek tehlikeleri bertaraf etmek için gerektiğinde düşmanın başını ezmesi gerekir. Ancak İslam hiçbir topluluğa düşmanca tavır takınmadığı sürece zarar vermez. Eğer ki komşuluk hukukuna riayet varsa, düzene karşı bir başkaldırı söz konusu değilse İslam böyle topluluklara asla zarar vermez. Nitekim tarihimiz bunun örnekleri ile doludur.

İşte bu noktada bir önceki dersimizde anlattığımız Hevazin kabilesinin Huneyn’de Müslümanlara saldırısını ele almıştık. Huneyn savaşı Müslümanların lehine sonuçlanmış ve savaşın tertipleyicisi Kab Bin Avf Taif ‘e sığınmıştı, savaşa katılan Sakif kabilesi de bu kalelere sığınmıştı.

Taif dediğimiz zaman aklımıza Allah Resulüne yaptıkları zulümden hatırlıyoruz. Taif’in kaleleri korunaklı idi. Kapılar kapatıldığında o günün şartlarında içeri girmek pek mümkün değildi. Üstelik Sakif kabilesi savaş konusunda oldukça tecrübe sahibi bir topluluktu.

Müslümanlar her ne kadar kaleyi muhasara altına alsalar da ok yağmuru karşısında kaleye girmeleri pek mümkün gözükmüyordu. Yiyecek ve içecek konusunda sıkıntısı da olmayan bu topluluğa karşı kuşatmanın uzamasının bir faydası olacak gibi değildi. Üstelik ok atışları sırasında 18 Müslüman şehit düşmüştü.

Müslümanların içinde bulunan bir bedevi kaleye sığınmış Sakif kabilesi için şöyle demekteydi:

“Sakif kalede inindeki tilki gibidir. Onların oradan çıkması için çok beklemek gerekir”

Üstelik daha önce İslam ordusunda kullanılmamış mancınık sistemleri de kullanılmış olmasına rağmen kale düşecek gibi değildi. Bunun üzerine Taiflilerin meşhur üzüm bağlarına zarar verilmeye başlanılınca üzüm bağlarının tahrif edilmesindense Müslümanların kullanması daha iyi diye düşünerek bağları Müslümanlara bağışladılar.

Müslümanlar kendilerine sığınanları af edip azat edeceklerini yaymalarının üstüne Taiflillerden 20 kişi kaleden kaçarak Müslümanlara sığındı. Kendilerine sığınan kişilerden kalelerde bolca zahirelerinin olduğu öğrenilince Allah Resulü s.a.v bir ay süren kuşatmayı bitirme kararı aldı. Bu kararda haram aylara girmenin yakın olması da etkili oldu.

Cirane bölgesine dönen İslam ordusunda savaş ganimetinin taksimi yapıldı. Yapılan taksimde 5/1 oranında ki kısım Beytül Mal’a bırakılırken kalan kısım askerler arasında taksim edildi. Bu paylaşım esnasında kalplerinin İslam’a ısındırılması adına ganimetten kendilerine pay verilen ve İslam hukukunda Müellefetül Kulüp diye adlandırılan kimselere verilen ganimet sebebi ile ordu içinde bazı rahatsızlık ortaya çıktı.

Bu olayda gösteriyor ki, insan dünya malına karşı zafiyet duyması her nefis için ortaya çıkan bir imtihandır.

Huneyn savaşında esir düşen kimseler için Hevazinden bir heyet Allah Resulüne gelerek mallarının ve esirlerin iadesini istediler. Bu isteklerini ortaya koyarken de Allah Resulünün esirler arasında bulunan halaları, teyzeleri, sütannesi ve sütkardeşlerini ortaya koyarak yakınlık üzerinden bir sonuç almak istediler.

Esirler arasında Allah Resulü s.a.v’ in sütkardeşi olan Şeyma’da vardı. Şeyma Allah Resulü s.a.v’ in huzuruna çıkınca Allah Resulü s.a.v onu hemen tanıdı ve hırkasını çıkarım yere sererek onun üstüne oturmasını sağladıktan sonra özlem giderdiler sonrasında kendisine hediyeler ve hizmetçiler vererek onu serbest bıraktı. Sonrasında ise Havazinli heyete dönerek mallarınızı mı yoksa eşleriniz ve evlatlarınızı mı istiyorsunuz diye sordu.

Onlarda “ Eşlerimizi ve evlatlarımızı istiyoruz” diye cevap verdiler.

Bunun üzerine Allah Resulü s.a.v “bana ait olan ve Abdulmuttalip oğullarına ait olan tüm esirleri serbest bıraktım” dedi. Allah Resulü s.a.v’ in bu affının üzerine ashap 6000 esiri bir kat elbise hediyesi ile beraber serbest bıraktılar. İşte bu İslam dininin af ve alçak gönüllüğünün açık bir göstergesi idi.

Allah Resulü s.a.v kendisine gelen bu heyet ile Malik Bin Avf’a haber göndererek “ eğer Müslüman olursa ailesini ve mallarının geri verileceği” haberi ulaştırılınca kaleden gizlice kaçarak Allah Resulünün huzuruna gelerek Müslüman oldu. Allah Resulü kendisine vaat edilenin dışında gönlünü almak adına kendinse fazladan 100 deve verdi. Ancak Allah Resulü s.a.v’ in ölümünden sonra İslam’dan dönerek Müslümanlara karşı savaşarak kendisine gösterilen iyi niyete ihanet ile karşılık vermiştir.

Bunun dışında az öncede ifa ettiğimiz üzere kalpleri İslam’a ısındırılmak adına Mekke’den gelen müşrik ve yeni Müslüman olan kimselere Allah Resulünün ganimetten fazla pay verilmesi Müslümanlar arasında rahatsızlığa sebebiyet verdi demiştik. Rahatsızlık duyan kimseler ağırlıklı Ensar’dan olan kimseler üzerinde ortaya çıkmıştı. Zira onlar daha düne kadar karşı karşıya savaştıkları kimselerdi.

Bunun üzerine Allah Resulü s.a.v Ensar’ı toplayarak onlara şöyle hitap etti:

• Ben sizi delalet üzere bulup Allah’ın emirleri ile sizi hidayete eriştirmedim mi? Siz birbirinize düşmanken benimle sizi birleştirmedi mi?

Ensar:

• Evet! Ya Resulallah

Allah Resulü s.a.v:

• Ey Ensar neden açık cevap vermiyorsunuz!
• Ensar:
• Sana nasıl cevap verelim ey Allah’ın Resulü?

Allah Resulü s.a.v:

• Siz şöyle de deseniz doğru söylemiş olursunuz! Herkes sen yalanlarken biz seni tasdik etmedik mi?  Kimsesiz ve muhacir olarak geldiğinde biz seni barındırmadık mı? Diye de söyleyebilirsiniz. Bir takım kimselerin kalbine İslam girsin diye verdiğim maldan dolayı içerlediğinizi duydum, istemez misiniz onlar ganimetleri ile dönerken siz Allah’ın Resulü ile dönesiniz! Allah’ a yemin olsun ki, hicret olmasaydı Ensar’dan bir kimse olmak isterdim. Eğer halk bir yola dökülse , Ensar başka bir yola çıksa ben Ensar’ı tercih ederdim. Ya Rab! Ensar’ı bağışla ve onlara Rahmet eyle!

Ensar gözyaşı içinde:

• Biz buna razıyız ya Resülallah! Dediler

Bunun ardından Mekke’ye dönen islam ordusu oradan Medine’ye yola çıkarken Allah Resulü s.a.v Mekke’ye Muaz Bin Cebel’i vali olarak tayin etti.