İnsanoğlu dünyaya gönderiliş gayesinden sıyrılırsa iman etmiş olsa bile Allah’a asi olanlar zümresine yazılır. Çünkü insan dünyaya zevk ü sefaya değil Rabbine kul olmak üzerine gönderilmiş, bu kulluğa ortak da kabul etmemiştir.
Yaşadığımız çağda insani değerlerin yok olup bencilliğin ön plana çıktığı bir süreci yaşıyoruz. Bunun bir sonucu olarak insanların yalnızlaşıp uzlete çekilmeye ihtiyaç duyduklarını, koca koca evlere sığamadıklarını, elde ettikleri ile mutlu olamadıklarına şahit oluyoruz
Bizler insandan bahsederken zekasına atıfta bulunarak kainatın en değerli varlığı olduğunu ifade ederiz. Oysa o dünyaya geldiğinde hiçbir şey bilmez halde gelir.
İslam dendiğinde aklımıza birçok tanım gelir ama İslam’ın batıla karşı gösterdiği muhalefet pek hatırlanmaz veya hatırlanmak istenmez. Halbuki İslam’ın ilk şartı olan kelime-i tevhid tamda bunu ifade eder: لاَ اِلٰهَ اِلاَّ اللّٰهُ cümlesinde ki لاَ bütün sahte ilahları ve onların hükümlerine muhalefet ederek tek gerçek gücün Allah olduğuna şahitlik eder
İnsanı değerli kılan nedir diye bir soru sorulacak olsa ilk akla gelen aklı olacaktır. Ancak insanı değerli kılan aklı aynı zaman onu yoldan çıkaran etkenlerin en başında geldiği gerçeği de göz ardı edilmemesi gereken bir husustur.
İnsanoğlu bir arada yaşamak üzere var edilmiş bir varlık olarak tarih boyu çeşitli vesileler ile bir araya gelmiş ve bu birlikteliklerin olumlu veya olumsuz sonuçları ortaya çıkmıştır. Bu noktada da insanların ne üzerine bir araya geldikleri hususu önem kazanmıştır.
