İnsanoğlunun yaşamında doğru veya yanlış olan birçok eylemi görmek mümkündür. Bu fiillere baktığımızda kötü veya iyi eylemlerin meydana gelmesinde toplumun yapısı, örf ve ananeleri etkili olduğu gibi insanın doğuştan gelen ve Rabbimiz tarafında fıtratına işlenen değerlerinde etkili olduğuna şahit olmaktayız.
Rabbimiz bizleri sevgi ve merhamet üzerine var ederek insan olmanın gereğinin sevgi ve merhamet taşımak olduğunu ortaya koymuştur. Ancak insan var edildiği ilk andan itibaren Rabbinin ona verdiği sevgiyi ve merhameti yok ederek kendi öz kardeşini öldürecek kadar canileşmiş, bu suretle de kendine yüklenen vizyondan uzaklaşmıştır.
İnsan denen varlık hayatın gerçeklerini yaşayarak öğrenen, tecrübe etmekle kavrayan, aldanmak veya aldatmak arasında gidip gelen görünüşte güçlü ancak gerçekte aciz bir varlık olarak bazen masum, bazen ise şeytandan daha şeytan olan garip bir yaratıktır.
