Birçok haksızlığın olduğu bir dünyada yaşıyoruz. Yapılan haksızlıklar, adaletsizlikler, adam kayırmalar, haksız kazançlar, vs gibi birçok olumsuz durum biz Müslümanları rahatsız ediyor. Ancak içimizden bazı Müslümanlar var ki, yaşadıkları haksızlıkları ve zulümleri bir kin meselesi haline getirip öç alma peşine düşerek aynı yolu izliyor ve zalimlerden oluyor.
İnsan var olduğu günden beri hak ile batıl'ın savaşı devam ettiği gibi bundan sonrada bu mücadele olmaya devam edecektir. Bu mücadele de haktan yana olanlar Allah'ın kitabı ve peygamberinin sünneti ile savunmalarını yaparken, batılda olanlar nefislerinin ve şeytanın vesveseleri ile saldırılarını yapmaktadırlar.
Hızla akan hayatın içerisinde yapmak isteyip de yapamadıklarımız veya yapıp da pişman olduğumuz fiillerimiz sebebi ile pişmanlıklar duyarız. Ancak her şeyi var eden yüce Rabbimize karşı yaptığımız birçok günaha karşı çoğu zaman pişmanlık duymayız. Tövbe ettim deriz ama yaptıklarımızdan vazgeçmeyiz.
Kâinatta bir zerre kadar yer kaplamayan ancak egosu ve kibri kâinattan daha büyük olan insan geçmişe bakma hususundaki zafiyeti onu isyankâr bir kul haline getirir. Hâlbuki tarih kendi gibi azgınlaşan toplumların yok oluşları ile doludur.
İnsan hayatı kavramaya başladığı andan itibaren kendine hedefler belirlemeye başlar ve bu yolda çaba sarf eder. Müslüman ise bu hedefleri belirlerken Rabbinin rızasına uygun bir yol çizer ve bu yolda hareket eder. Ancak Allah rızasını hedef alması gereken Müslümanlar da insanların çoğunun düştüğü girdaba düşerek zaman zaman hedeflerini dünyaya çevirir ve aldanır.
İslam dini bireyselliği değil cemaat olmayı ön plana çıkarır. Onun içinde ibadetleri toplu bir şekilde ifa etmeyi emrederken, toplu yapılan ibadetlere verilen mükâfatın bireysel yapılan ibadetlere göre çok daha fazla ecre nail olunacağını kitap ve sünnet net bir şekilde ortaya koymaktadır.
