Dünya var edildiğinden beri insanlar zaman zaman sıkıntılı ve zor süreçler geçirmişlerdir. İçinde bulunduğumuz zamanda sıkıntıların baş gösterdiği, insanlığın yok olduğu, hepsinden önemlisi kulluğun unutulduğu bir ortamdan geçiyoruz. Bu zor zamanlarda Müslümanlar olarak izlememiz gereken yol:” sabrı ve şükrü kuşanarak Allah için mücadele” olmalıdır.
Bizler elhamdülillah Müslüman’ız bundan dolayı da Rabbimize hamd ediyoruz. Peki! Soralım kendimize İslam'ın emrettiği o kisveye üzerimize taşıyabiliyor muyuz? Nedir o kisve?
Bizler Rabbimizin takdiri ile yemeye, içmeye, giyinmeye, meskene, bineğe ve benzeri birçok şeye ihtiyaç duyan muhtaçlı bir varlığız. Bu ihtiyaçları gidermek için çalışmak zorunda olan bizlerin sınırlarını belirleyen, her hususta olduğu gibi dinimiz İslam'dır.
İslâm dini semavi dinlerin sonuncusu ve en mükemmelidir. Gayesi, Allah'ın yaratığı en üstün varlık olan insanı dünya ve ahrette mutlu kılmaktır. İslam, insanın bu mutluluğu elde etmesi için gerekli olan her şeyi ortaya koyduğu gibi, onu bundan mahrum edecek her şeyi de yasaklamıştır.
Hangi işi yaparsak yapalım işimize özen göstermediğimiz takdirde sonuçlarının istenilen şekilde çıkmadığını hepimiz görmüşüzdür. Dünyevi bir işte bile özen, dikkat ve özveri gerekli olduğu halde İslami bir konuda lakayt davranmak doğrumudur?
Rabbimiz biz insanoğlunun atası olan Âdem babamızı yaratmak isteyince, iblis nefsine yenilerek bunu kabullenemeyip kibre kapılması ile başlayan düşmanlık kıyamete kadar devam edecek bir hak, batıl savaşına dönüşmüştür.
